Stel je een traditioneel Brits heuvelbeklimmingsevenement voor en beelden van tweed platte petten, rode broeken, vochtig weer en thee, met auto’s variërend van vooroorlogse tot jaren 60 Mini’s en Spitfires met dunne dwarslaagbanden en SU-carburateurs zullen waarschijnlijk in je opkomen.
Hoewel dat tot op de dag van vandaag nog steeds een vrij nauwkeurig verslag is, is bergbeklimmen ook blijven evolueren tot raceauto’s met één zitplaats met motormotoren met turbocompressor en alles daartussenin. Met bepaalde klassenregels om budgetten laag te houden, kunnen heuvelklimmen een van de meest betaalbare soorten motorsport zijn om aan deel te nemen. Maar voor andere klassen kan alles.
Prescott Hill Climb-evenementen bestaan formeel sinds 1938 op het platteland van Gloucestershire. In de jaren ’30 had de Bugatti Owners’ Club een permanente locatie gezocht voor hun heuvelklimevenementen, en toen deze in hun handen viel, wat was de oprit van de nabijgelegen weg naar Prescott House werd weer geasfalteerd. In 1960 werd een iets langere lus toegevoegd, maar het parcoursontwerp is sindsdien ongewijzigd gebleven.
De Bugatti Owners’ Club organiseert hier verschillende evenementen onder de Prescott Speed Hill Climb-paraplu, en op de eerste zaterdag van november ging ik op weg naar Rallye Prescott.
Nu het herfst is in het Verenigd Koninkrijk, wanneer de bladeren van de bomen veranderen van felgroen in tinten geel, oranje en rood, was het ongelooflijk pittoresk. Het betekende ook dat er regen was voorspeld en dat de baan vochtig en glad was, wat het nog uitdagender maakte. Maar bij deze gelegenheid waren de auto’s die uitkwamen om te spelen ontworpen en ontwikkeld voor zware omstandigheden.
Rallylegenden in de paddock
Onder de rallylegendes uit verschillende decennia waren er niet één, maar twee af fabriek Subaru WRC-auto. De eerste, W23 SRT (S6-generatie), een auto die we eerder in een volledig artikel hebben behandeld, nam deel aan het World Rally Championship in 2000. De tweede, P12 WRC (S5-generatie), deed mee tussen 1997 en 1999.
Naast elkaar geparkeerd, leken de twee door Prodrive gebouwde machines redelijk op elkaar, maar onderhuids zijn ze drastisch verschillend. W23 SRT was een compleet herontwerp, ook wel een ‘Low Center of Gravity’-auto genoemd, met actieve differentiëlen en, voor het eerst in WRC, een sequentiële versnellingsbak.
We zijn gewend klassieke Porsche 911’s op historische rallyetappes te zien, maar niet zozeer hun moderne tegenhangers. Dat is jammer, want alle kenmerken die 911’s capabel maken op het circuit – competent chassis en voldoende tractie vanuit bochten – worden overgedragen naar de rallysport.
BMW E30 M3’s hebben hun waarde in de periode bewezen op zowel het circuit als de speciale rallyproeven, maar ik moest dubbel kijken toen de motorkap van deze specifieke auto werd verwijderd. In plaats van de BMW S14-motor zat een Millington Diamond-molen, een op maat gemaakte motor gebaseerd op het YB Cosworth-ontwerp. De M3 behoudt een keelachtig inductiegeluid van individuele gasklephuizen, maar de verandering van motor was praktisch omdat het steeds moeilijker werd om onderdelen voor de S14 te vinden.
Deze Lancia 037 in volledige Safari Rally-uitvoering ging nog een stap verder dan de gravelspecificaties. Massieve bash bars, extra A-stijl schijnwerpers en een op het dak gemonteerde bandenrek sieren het exterieur.
Veel mensen zijn zich niet bewust van Mitsubishi’s World Rally Championship-inspanningen vóór de Lancer Evolution-modellen, maar de Colt 1000F is waar het begon in 1967. De hier getoonde Lancer EX Turbo nam het op tegen de vroege Audi Quattro, Ford Escort en Fiat 131, en produceerde tot 400 pk tegen het einde van de competitieve levensduur van de auto.
De Audi Sport Quattro met korte wielbasis heeft ongelooflijk onhandige proporties, maar de basis die de vierwielaandrijvingstechnologie van de S1 E2 heeft gelegd voor rallysport in zijn hoogste vorm, valt niet te ontkennen.
In afwachting van het evenement dat tot in de avond loopt, waren de meeste auto’s voorzien van lamphouders en schijnwerpers. Meer is beter, toch?
Het mooie van dit soort evenementen is dat de Rallye Prescott, naast de door de fabrikant gesteunde inzendingen van weleer, veel beter bereikbare machines aantrok, zoals de Citroën Saxo. Vijftien jaar geleden heersten de Saxo’s over het gemeentelijk landgoed; je kon in het donker niet bij een McDonald’s verschijnen zonder er minstens één op het parkeerterrein te zien. Stigma terzijde, het blijven ongelooflijk capabele auto’s, met standaard 120 pk en een gewicht van ruim minder dan een ton in VTS-vorm.
Geen enkel Brits autosportevenement zou ooit compleet zijn zonder een klassieke Mini of twee, en terecht. Door het lichte gewicht en de behendige bediening zijn ze nog steeds een kracht om rekening mee te houden.
Ik weet niet zeker wat het verzamelnaamwoord is voor een groep klassieke rally-Renaults (misschien een frustratie?), maar het was nogal bijzonder om er zoveel bij elkaar geparkeerd te zien. De Renault 5 Turbo die naast de Maxi Turbo zat, benadrukte echt hoe gek de Groep B-auto was.
Zoals je kunt zien, was de rest van de Rallye Prescott-paddock enorm gevarieerd.
Ik kan niet zeggen dat ik een fan ben van de bubbelachtige K11 Nissan Micra/March in standaardvorm, maar met de autobogen uit de fabriekskit is het uiterlijk volledig getransformeerd.
Als onderdeel van het evenement, leden van de TypeRA-forum werden uitgenodigd om hun auto’s tentoon te stellen en de kans te krijgen op een paar runs. Nooit iemand die een aanbod afsloeg, ik nam mijn Spec C 16″ mee en ging de heuvel op. Het was zo vettig als verwacht en ik ontwikkelde al snel echt respect voor de coureurs die tien tienden gingen.
Rally legendes op de heuvel
Hoewel de cursus misschien eenvoudig lijkt, is het dat allesbehalve. Vanaf een licht opwaartse start bouw je tempo op terwijl je de uitgestrekte linkerbocht ingaat en onder de voetgangersbrug door duikt.
Vervolgens Ettore’s in, een licht opwaartse bocht van 180 graden die de bovengenoemde toevoeging was, 52 jaar geleden.
Als je naar beneden gaat in de dip, word je geconfronteerd met een steile helling naar de Pardon Hairpin. Dit is bijna een bocht in de eerste versnelling, waarbij wielspin gebruikelijk is omdat veel auto’s een wiel optillen om naar een vlakke ondergrond te gaan.
Er kunnen niet veel andere mensen zijn dan de hertog van Richmond die kunnen zeggen dat hun oprit een heuvelklim is, maar concurrenten passeren dan een van de twee huizen die alleen toegankelijk zijn via de heuvelklimbaan.
Een andere vegende rechtshandige volgt terwijl de hoogte geleidelijk toeneemt.
Vervolgens slingeren de auto’s door de Esses voor een steile bocht naar links.
De cursus culmineert in een hoek die bekend staat als Semi-Circle. Dit vereist stalen zenuwen en volledige inzet, aangezien de buitenkant van de bocht een blinde helling is die zich ongeveer 45 meter uitstrekt tot aan het struikgewas eronder. Hier wil je niet weg.
Als je dit punt hebt bereikt, kom je over de finish. Terwijl de snelste auto’s die dag in het hoge bereik van 47 seconden doken, staat het regelrechte record van Wallace Menzies in een Gould GR59 (een eenzitter met meer dan 650 pk) op 34,65 seconden.
Een uniek kenmerk in vergelijking met andere heuvelbeklimmingen in het VK is een aparte terugweg, wat betekent dat auto’s de heuvel continu kunnen aanvallen met tussenpozen van 30 seconden.
Zien hoe verschillende soorten auto’s dit deden, zorgde voor een interessante kijkervaring. Terwijl veel van de auto’s met voorwielaandrijving het gaspedaal en de stuurinput wisten te beheersen om onderstuur te beheersen, deden de auto’s met achterwielaandrijving hetzelfde om pirouettes te vermijden.
Grassroots motorsportevenementen zijn echt iets speciaals en hoewel het misschien een gedurfde bewering is, denk ik dat Groot-Brittannië ze beter doet dan de meeste andere. Rallye Prescott is absoluut een optelsom van zijn delen. Met een visueel verbluffende locatie doordrenkt van geschiedenis, een mix van ongelooflijke auto’s en het typische enthousiasme van het VK voor motorsport, is dit een Britse heuvelklim naar de T.
Dus misschien leven de traditionele elementen voort, alleen met een grotere verscheidenheid aan auto’s? Evenementen als de Rallye Prescott kunnen alleen maar goed zijn als twee verschillende soorten motorsport worden gemengd om verschillende enthousiastelingen bij elkaar te brengen. Ik houd mijn adem nog niet in terwijl ik wacht op vooroorlogse Bugatti’s op de rallycrossbanen.
Chaydon Ford
Instagram: chaycore
Hill Climb gerelateerde verhalen over Speedhunters
